دست بیل خانوم ناتالی پورتمن خانوم درد نکنه ، سنگ حموم گذاشته بود واقیاً . اسکارشم نوش جونش ، بچۀ تو راهیشم ایشالله مبارکش باد . البته ما که تو فیلم ندیدیم داش وینسنتمون کی بالاخره بله و اینا ، ولی خُب جهنمِ درک ، آخرش باید بعد از این همه خرج و زحمت شبانه روزی دست اندر کاران ، یه چیزی از این فیلمه در میومد .
قوی سیاه ، در ژانر سینمای نواندیش متفکر سبک استانیسلاو اسکی روی آب اونم تو یه دریاچه پُرِ قو خُب دیوانگیِ محضه !!! فیلمی که پونزده بار حوصله ات سر بره پاوزش کنی بعد دوباره به زور بشینی تا تهش ببینی که نشد فیلم ! همون کارتون ژاپنی دریاچه قوی بیست سال پیش خیلی بهتر از این بود !
بعدشم یکی نیست بگه آخه ناتالی ، جوجه باقالی ، تو که دوازده سالگیت واسه ژان رنو عشوه لاشی میومدی ، حالا سر وینسنت و اون دختره که شد ، واسه ما شدی مریم مقدس ؟! خوب شد حالا یارو نه خطبۀ عقد خونده ، نه صیغۀ محرمیت جاری کرده ، بچه رو گذاشت تو کاسه ات که از ناچاری سر اسکار گرفتنت مجبور شی زورکی لبخند بزنی بگی از بابای بچه هم آی لاو یو !؟
همون ده ثانیه اردک قهوه ای ان هاتاوِی تو افتتاحیۀ اسکار ، به تمام این فیلم میارزید.
ببخشین کلن اینا که گفتین ینی چی؟
پاسخحذفهیچی ، اعصابمان از دست فیلم قوی سیاه خرد بود اینجوری تخلیه روانی کردیم!
پاسخحذف